استفاده از ماسک و لباس های گوناگون موجب شده که مردم با هر طبقه اجتماعی و حزبی بتوانند در این کارناوال شرکت کنند و این امر موجب شده که گردشگران بسیاری از اقصی نقاط دنیا برای شرکت در این کارناوال به ونیز سفر می کنند. برگزاری تئاترهای خیابانی، موسیقی سنتی و رقص محلی از اصلی ترین برنامه های این کارناوال می باشد.
جاکومو جیرلامو کازانووا دو سینگال (ژان ژاک کازانووا دو سنگال) نویسنده ایتالیایی قرن هجدهم، در کتاب خود به نام خاطرات من این جشن را با رنگ و لعابی متفاوت به تصویر می کشد، کتابی که از نظر تاریخی با ارزش است. اشتفان تسوایگ، نویسنده اتریشی در رابطه با کازانوا در کتابش اینگونه بازگو می کند ” کازانوا در زندگی خود لحظه‌ای با وظیفه و پشتکار روبرو نشد و شبی را مانند هزاران شاعر یا نویسنده که دود چراغ میخورند و زحمت می کشند تا عاقبت نام خود را به مدت بسیار کوتاهی بر سر زبانها بیاندازند، پیدا نبود. کازانوا زندگی را آسان می گرفت و هرگز ذره‌ای از خوشی و سر سوزنی از شادکامی، و ساعتی از خواب شیرین و دقیقه‌ای از لذت خویش را فدای بدست آوردن نام ابدی نکرد. خوشا به حال کازانوا که در طول مدت عمر خود کوچکترین کوششی برای بدست آوردن افتخار نکرد، ولی افتخار، خود در برابرش به زانو درآمد. تا روزی که هنوز دیناری در جیب و روغنی در چراغ عشق و بازیچه ای برای سرگرمی در دست داشت انگشتان خود را به مرکب آلوده نکرد. روزگاری که همه او را از خود راندند، زنها به او خندیدند و تک و تنها بدون سرگرمی مانند سایه ای از گذشته برجای ماند، آن وقت شروع به نوشتن کرد تا با یادآوری ایام شیرین گذشته تلخی دوران پیری را از یاد ببرد و برای آنکه از شدت کسالت و عذاب روحی خود بکاهد، کازانوای جوان و پرشور را به هم صحبتی پیرمردی شصت ساله، یا کازانوای فرتوت و پوسیده طلبید. ” ترجمه این کتاب توسط نیره سعیدی میرفخرائی در سال 1327 صورت گرفته است. جهت مطالعه این کتاب می توانید به سایت کتابک مراجعه کنید و این کتاب را دریافت نمایید. در فیلم کازانووا (Casanova 2005) محصول سال 2005 میلادی این سنت دیرینه به نمایش در می آید.
